Աղտոտման հետ միասին, միջավայրի տեխնածին ազդեցությունը դրսևորվում է նաև բնական էկոհամակարգերի, մասնավորապես անտառների կրճատումով:

Անտառային էկոհամակարգերի վրա մարդածին ազդեցության հետևանքով ներկայումս կրճատվում են անտառային տարածքները, տեղի են ունենում տեսակային կազմի և կառուցվածքային փոփոխություններ։

Ծառուտները կորցնում են բնական վերականգնման ունակությունը և նվազում է դրանց արտադրողականությունը:

Մարդածին գործոններ են անտառների գերշահագործումը, անկանոն հատումները, արածեցումը, խոտհունձը, հողազավթումները և այլն։

Չհամակարգված անտառահատումները դեռևս հանդիսանում են անտառների քայքայման հիմնական պատճառ:

Սոցիալ-տնտեսական տարբեր խնդիրների և փայտանյութի բարձր պահանջարկի հետևանքով անտառհատումները դեռևս գերազանցում են անտառի բնական վերականգնման ծավալները:

Վերջին տասնամյակներին անթրոպոգեն ազդեցության հետ մեկտեղ կլիմայի փոփոխությունը ևս մեկ կարևոր՝ արդեն իսկ ռիսկային գոտում գտնվող անտառային էկոհամակարգերին լրացուցիչ սպառնացող գործոն է դառնում:

Ըստ ՀՀ Կլիմայի փոփոխության մասին Երկրորդ ազգային հաղորդման՝ կլիմայի փոփոխության արդյունքում սպասվում է անտառների ստորին սահմանի տեղաշարժ։

250-300 մ վեր և որպես հետևանք անտառային էկոհամակարգի կառուցվածքում տեղի կունենան էական փոփոխություններ, ինչը նաև կհանգեցնի անտառի սանիտարական վիճակի վատթարացման:

Հետևաբար, եթե չկատարվեն հարմարվողականության միջոցառումներ, ապա մինչև 2030 թ. կարող է գրանցվել 14-ից մինչև 17.5 հազ. հա անտառի կորուստ:

Հայաստանին բնորոշ սակավ անտառածածկի պայմաններում անտառազրկումն էական սպառնալիք է։

Այն կարող է կործանարար հետևանքներ ունենալ շրջակա միջավայրի համար, ինչպես նաև բերել եկամուտների զգալի կորստի` երկարաժամկետ ազդեցության արդյունքում էկոհամակարգային ծառայությունների ծավալների և քանակների կրճատման հետևանքով:

Ըստ ՄԱԿ-ի` կլիմայի փոփոխության ազդեցությունը ՀՀ տնտեսության վրա զեկույցի տվյալների, 2100 թվականին Երևան քաղաքում միջին տարեկան ջերմաստիճանը 11.6 °C-ից բաձրանալու է 16.6 °C:

Մինչդեռ օդի հարաբերական խոնավությունը նույն ժամանակահատվածում նվազելու է ավելի քան 30 %-ով:

Կլիմայի գլոբալ փոփոխությունն իր ուրույն ազդեցությունն է ունենլու ՀՀ բոլոր մարզերի վրա:

Օդի միջին ջերմաստիճանի բարձրացման հետ մեկտեղ ավելանալու է ջերմային տաք հոսանքների հաճախականությունը, ինչի հետևանքով մեծանալու է ջրի գոլոր­շիացումը և փոթորիկների հավանականությունը:

Վերջիններս  ՀՀ-ի տարածքում դառնալու են պատճառ բնական աղետների, ինչպիսիք են ջրհեղեղները, սողանքները և սելավները:

Մերի Հոխանյան, էկոլոգ, բնապահպան