Մարդահարույց գործոնների ազդեցությամբ էկոհամակարգի կայունության և բնական հավասարակշռության խախտում, որը, որակապես փոխելով բնական միջավայրը, բացասական ազդեցություն է ունենում մարդու առողջության, բուսական և կենդանական պաշարների պահպանության ու վերարտադրության վրա և հանգեցնում բնական միջավայրի, մթնոլորտի, ջրի աղտոտման։ Բնության և հասարակության փոխհարաբերությունների լարվածությունն

Վերջին տասնամյակներում ձևավորվել և բուռն զարգացում է ապրել գիտությունների մի ամբողջ համակարգ՝ Երկիր մոլորակի բնապահպանության և բնօգտագործման վերաբերյալ։  «Մարդկության ինքնաոչնչացման վտանգ», «բնապահպանական և բնօգտագործման հիմնախնդիր» հասկացությունները դարձել են համայն մարդկությանը հուզող հարցեր։ Մարդը գոյատևում և ապահովում է իր հասարակական առաջընթացը՝

Գոյություն ունեն սոցիալական էկոլոգիայի մի քանի սահմանումներ։ Սոցիալական էկոլոգիան գիտական դիսցիպլինա է, որը դիտարկում է փոխհարաբերությունները «հասարակություն-բնություն» համակարգում, ուսումնասիրելով մարդկային հասարակության և բնական միջավայրի փոխազդեցությունն ու փոխկապակցվածությունը։ Բայց նման սահմանումը չի արտացոլում այս գիտության բուն էությունը։   Սոցիալական էկոլոգիան ներկայումս

Բնակչության աճի և արդյունաբերության հետևանքով մարդը վերածվել է երկիր մոլորակը ավերող արարածի: Մարդու զարգացումը մեծ վնասներ է հասցրել երկիր մոլորակին, որոնցից են ջրի, հողի և օդի աղտոտվածությունը և կլիայական փոփոխությունները:   Հանածո էներգիաների սպառման հետևանքով առաջացած ջերմոցային գազերի ավելացումը և

Կլիմայական փոփոխությունների և հողի էրոզիայի հետևանքով պակասել են քաղցրահամ ջրի ռեսուրսները աշխարհի բոլոր տարածքներում: Աշխարհի ավելի քան 40 երկրներ այսօր դիմակայում են ջրի պակասի վտանգին: Աշխարհի տարբեր վայրերում ջրի աղտոտվածությունը խիստ մտահոգիչ է: Մարդու գործունեության հետևանքով ստորգետնյա ջրի ռեսուրսների, գետերի

Վերջին տասնամյակներում ձևավորվել և բուռն զարգացում է ապրել գիտությունների մի ամբողջ համակարգ՝ Երկիր մոլորակի բնապահպանության և բնօգտագործման վերաբերյալ։ «Մարդկության ինքնաոչնչացման վտանգ», «բնապահպանական և բնօգտագործման հիմնախնդիր» հասկացությունները դարձել են համայն մարդկությանը հուզող հարցեր։   Մարդը գոյատևում և ապահովում է իր հասարակական

Երկրորդ աշխարհամարտից հետո աշխարհի տարբեր երկրներում զարգացավ արդյունաբերության բաժինը: Զարգացող արդյունաբերության արդյունքում աստիճանաբար ապականվեց հողը, ջուրը և օդը: Լոս Անջելեսի և Նյու-Յորքի նման քաղաքներում օդի աղտոտվածությունը հասավ ճգնաժամային աստիճանի:   1969 թ.-ին ԱՄՆ-ի Օհայո նահանգի Քոյահոգա գետում քիմիական թունավոր նյութեր

Մարդը, ոչ միայն ֆիզիկապես, այլև բարոյապես ենթակա է բնության ազդեցության. բնության սրտի զարկը ցոլանում է անմիջապես մարդու սրտում: Մարդը իր գաղափարքը առնում է բնությունից: Ինչ չափով ճանաչել և ուսել է նա բնությունը, համեմատ այդ չափին կլինի նորա գաղափարների և հասկացողությանց

Կարևոր, համամոլորակային էկոլոգիական խնդիր է օզոնային շերտի քայքայումը։ Մթնոլորտում օզոնի ընդհանուր քանակությունը մեծ չէ՝ մոտ 3,3 մլրդ տ, սակայն, այն մարդու և մյուս կենդանի օրգանիզմների համար կենսականորեն անհրաժեշտ է, քանի որ պաշտպանում է ուժեղ կարճալիք ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումից և էապես նպաստում

Անտառների պահպանությունը 1. Անտառի սեփականատերերը, անտառային տնտեսություն վարող անձինք եւ անտառօգտագործողներն իրավունք ունեն անտառները պահպանելու ինքնակամ զավթումներից, ապօրինի հատումներից, ապօրինի արածեցումներից, աղտոտումներից, աղբոտումներից եւ օրենսդրությամբ արգելված անտառային կենսաբազմազանությանը վնաս պատճառող այլ գործողություններից եւ անտառային օրենսդրության խախտումներից: 2. Անտառի սեփականատերերը, անտառային

Բնության մեջ այս հարաբերությունը գոյություն ունի կյանքի ծագման հենց սկզբից: Գիշատչի պոպուլյացիայի զարգացումը չի կարելի անջատել զոհի պոպուլյացիայի զարգացումից: Դրանց զարգացումը ընթանում է համատեղ, հակառակ դեպքում նրանց բնաջնջում է սպառնում: Զոհին բռնելու համար գիշատչի մոտ զարգացման ընթացքում ի հայտ են

Երկիր մոլորակի ջրային թաղանթը (օվկիանոսների, ծովերի, մայրցամաքների ջրերի ամբողջությունը) կոչվում է ջրոլորտ (հիդրոսֆերա): Ավելի լայն առումով ջրոլորտի կազմության մեջ են մտնում նաև ստորգետնյա ջրերը, Արկտիկայի և Անտարկտիդայի ձյունը և սառույցը, մթնոլորտային ջուրը և օրգանիզմներում պարունակվող ջուրը:   Ջրի հիմնական զանգվածը