Արծիվներն ու արծիվ հոգիներն են սավառնում լեռներում, և ոչ ճնճղուկը:

Ասում են՝ մարդուն ճանաչելու համար նրա հետ անցիր ճանապարհ, կամ հետդ բարձրացրու սար: Մարդը, ով կարող է սիրել լեռներ, վատը լինել չի՛ կարող: Նրա մեջ ամփոփված են քարերի հզորությունը, սարերի հպարտությունը, դարերի իմաստնությունը... Ահա այսպիսի մի Մարդ-Սար-Դար է «Թոնդրակ» ակումբն իր ամբողջությամբ: Գաղափարը, որի շուրջ ակումբը համախմբել է երիտասարդների (և ոչ միայն), արդեն իսկ գործնական քայլերով ապացուցել է թոնդրակցիների՝ դրան արժանի լինելը: Անհամեստություն չթվա, բայց այդ դեռևս համեստ գերդաստանի յուրաքանչյուր ոք ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ Նժդեհի սուրբ «աճյունից ծնված շանթանման հերոս», որ ելել է՝ հայրենաճանաչությամբ սիրելու, պահելու, վերականգնելու երբեմնի գերակա, մի բուռ դարձած Հայաստան աշխարհը: Վարձքդ ի կատար, «Թոնդրակ»:​